شعارسال: کارشناس شبکه معاند اینترنشنال، رو به مجری (آقای مرادی) میکند و میگوید که اپوزیسیون خارجی وجود ندارد. مدعی است که در تاریخ معاصر، در هیچ موردی سراغ نداریم که مهاجران توانسته باشند حکومت کشور دیگر را ساقط کنند.
حرفهایی که بظاهر درست است و، اما بوی خواب کردن نهادهای امنیتی و کاهش هوشیاری شان را میدهد. باید از این آقای کارشناس پرسید که چقدر حقوق بین الملل را میشناسد؟ قاعده بازی اینگونه است که اپوزیسیون خارج نشین با راه اندازی بازیها و جریان سازیهایی چند، سوار بر موج حقوق بشر، محیط زیست و جنایت جنگی (سه حوزهای که امکان مداخله سایر کشورها در امور کشور ثالث وجود دارد) شده و مسئله را به دو راهی اخذ امتیاز و گردنه گیری از جمهوری اسلامی ایران و یا کشاندن به دادگاههای بین الملل میکشاند.
به اپوریسیون به ظاهر چیری نمیرسد، اما سرویسهای امنیتی خارجی با اپوزیسیون تراشی (حتی خود اپوزیسیون هم نمیداند که بازیچه سرویس امنیتی خارجی است) به منافع کشور خود تحقق میبخشند.
روی دیگر داستان، اتخاد اپوزیسیون و ایجاد اهرم فشار خارجی منجر به مشروعیت زدایی داخلی و جریان سازیهای تخصصی است. این رویداد، بشکل تدریجی تضعیف پایههای حکومت را دنباله گیری کرده و، چون یک بیماری زمینه ای، بدن را بشکل مستمر تضعیف میکند.
راهکار در نفی اپوزیسیون و اثرات آن نبوده بلکه باید رویکردهای مقابله با جریانات اپوزیسیون و تحفظات مربوط به حفظ منتقدین و حساسیت به عدم تبدیل آنها به مخالفین را دنباله گیری نمود.
اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال،برگرفته از منابع گوناگون