شعار سال:نقش بسیار مهم و سهم فزاینده تولید گوشت مرغ در تامین امنیت غذایی جوامع، امروز بر کسی پوشیده نیست و حجم بسیار اندک تجارت جهانی این محصول در قیاس با کل تولید آن در دنیا به خوبی موید این ادعاست که همه کشورهای دنیا خود اتکایی در تولید گوشت مرغ را پایه تامین پروتئین حیوانی، جهت حصول امنیت و اقتدار غذایی خود قرار داده اند. دلیل اصلی این رویکرد، بهره وری بیشتر تولید گوشت طیور نسبت به گوشت قرمز است که با مصرف مقادیر بسیار کمتر غلات و آب ، می تواند مقدار مشابه گوشت را تولید کند و این مرهون پیشرفت ژنتیکی نژادهای گوشتی طیور در طی دهه های اخیر است که با دو مولفه سرعت رشد و ضریب تبدیل گوی سبقت را از سایر رقبا ربوده اند. بر اساس همین توجه و اهمیت حوزه ژنتیک و لزوم بهبود سویه های مورد استفاده در تولید گوشت مرغ، در ایران نیز ایجاد مجتمع لاین بابل کنار در دهه ۷۰ انجام گردید و سویه ای از هلند برای پرورش در آن وارد شد که نام ایرانی آرین را برای آن انتخاب کردند( بر اساس اسم مجتمع پرورش دهنده آن در بابل) . این تکنولوژی دست تعدادی از کشورهاست که آن را به سادگی در اختیار دیگران نمی‌‌‌گذارند. موضوع لاین در دنیا بسیار حساس است. دارندگان این دانش یک حاشیه امن را برای تولید طیور و در حقیقت امنیت غذایی کشورشان، ‌‌‌ایجاد می‌کنند.

پایه زمانی شروع به کار و توانایی یا عدم‌توانایی در تولید مرغ  اجداد و تمرکز بر نژاد آرین:

تاریخچه مرغ لاین در ایران، به سال‌های ۵۵، ۵۶ برمی‌گردد که یک گله مرغ لاین نژاد آربوراکرز از آمریکا به کشور وارد و در مرغداری کدخدا در منطقه بویین زهرای قزوین مستقر شد، اما سال‌های اولیه ورود این لاین مصادف شد با انقلاب و این خط به دلیل عدم آگاهی از اهمیت مرغ لاین از بین رفت و نتیجه‌اش هم این شد که مرغ‌های لاینی که هزار‌ها دلار ارزش داشت را به‌عنوان خوراکی خوردند.

سیدمهدی میر سلیمی فعال صنعت طیور(دامپزشک و پیشکسوت صنعت مرغ مادر کشور) درباره تاریخچه پرورش مرغ اجداد در ایران می گوید که قبل از انقلاب یک لاین از آفریقای جنوبی وارد کشور شد و حدود ۷۰۰ هکتار مزرعه در دشت قزوین عهده‌دار پرورش مرغ لاین نمودند و این شرکت آفریقای جنوبی با مشارکت یک شرکت ایرانی شروع به پرورش مرغ لاین کردند. با گذشت دو سال از انقلاب این شرکت‌ها به تدریج ایران را ترک کردند و شرایط نامساعدی اعم از بیماری، پیری و... گله لاین را تهدید می‌کرد. به این ترتیب تصمیم گرفته شد تا این لاین‌ها به یک مزرعه جدید و مناسب‌تر منتقل شوند و پس از آن مطالعات آغاز شد و طی آن مشخص گردید که تعداد لاین‌های موجود ظرفیت لازم ژنتیکی برای انجام کار‌های بیشتر را ندارد، بنابراین تصمیم گرفته شد یک لاین جدید از شرکت یوری برید از هلند بنام نژاد هایبرو خریداری و وارد کشور شود.

خلاف تصور بسیاری، «آرین» نه نام یک مرغ و نژاد بلکه نام یک مجتمع تجاری بود و اساساً پیش از دهۀ شصت نژاد مرغ اجدادی به نام آرین در ایران وجود نداشت. در سال ۱۳۶۲طرح احداث مجتمع پرورش و اصلاح نژاد مرغ لاین در منطقۀ «بابل کنار» استان مازندران تدوین و تصویب می‌شود که اجرای آن هفت سال طول کشید(اصولا مرغ لاین باید در مکانی نگهداری شود که کیلومترها دور از هر گونه آلودگی، مرغداری‌های دیگر، خطرات عفونتی و غیره باشد). «مجتمع مرغ لاین ایران» با نام آرین به‌صورت رسمی از سال ۱۳۶۹ با ورود یک گله از نژاد هایبرو هلندی(Hybro) در یک‌هزار و ۱۳۷ هکتار از اراضی جنگلی شمال کشور (مازندران) راه‌اندازی شد و تا امروز مرغ های لاین، اجداد و مادر گوشتی آرین در این مرکز نگهداری و تامین می‌شوند. در سال ۷۱  بعد از چند ماه، مسوولان کشور تکنسین‌هایی را که برای آموزش به ایران آمده بودند به کشور خود بازگرداندند و گله دوم مرغ‌ها را نیز که قرار بود خریداری شود نخریدند و با یک گله قصد داشتند نیاز کشور را تامین کنند. در سال ۷۲ یک قرارداد ۲ میلیون دلاری بسته شد که بر اساس این قرارداد ۷ نفر برای آموزش در زمینه ژنتیک ابتدا به آمریکا و سپس به کانادا اعزام شدند.

در چند سال اول شرایط خوب بود و بازار در اختیار لاین آرین بود، اما، چون فقط یک گله وجود داشت و با اصلاحاتی که انجام شده بود اجازه توسعه و پرورش از این نژاد گرفته شد در اواخر دهه ۷۰ اجازه ورود به نژاد‌های خارجی داده شد تا اینکه سهم نژاد آرین از بازار مصرف در سال ۸۰ ، تقریبا به صفر رسید. در اوایل دهه ۸۰ تصمیم گرفته شد تا این لاین واگذار شود، از آنجا که ادعا می‌شد این لاین‌ها خوب هستند و می‌توانند بازدهی خوبی داشته باشند بنابراین وزارت جهاد کشاورزی شروع به ارائه یکسری امتیازات به مرغدار‌هایی کرد که حاضر به همکاری و پرورش مرغ بودند. تعدادی مزارع مرغ مادر،  انجام این کار را قبول کردند، اما در پایان دوره، شرکت پشتیبانی طیور مجبور شد به این افراد خسارت بپردازد به علت اینکه هیچ‌گونه اصلاحی صورت نگرفته بود و تخم‌مرغ‌ها گرد شده بودند و امکان ادامه کار برای افراد فعال در این حوزه سخت شده بود؛ همین مشکلات باعث شد تا این مرغ ۱۸ سال رها شود.

استقبال از نژاد‌های خارجی، به‌ویژه نژاد «راس» انگلیسی سهم آرین را در جوجه‌ریزی ایران تا ابتدای دهۀ ۹۰ به صفر رساند. اما با شدت‌گرفتن تحریم‌ها کم‌کم صدا‌هایی از داخل به گوش رسید که اگر صنعت مرغ ما تحریم شود، امنیت غذایی به خطر خواهد افتاد و راه‌حل ارائه‌شده بازگشت دوبارۀ مرغ اجداد آرین بود. در سال‌های ۹۸ و ۹۹ به واسطه تحریم‌ها اجازه ندادند اجداد‌های خارجی وارد کشور شوند. وقتی شدت تحریم‌ها زیاد شد مسوولان کشور شتابزده شدند. در سال ۹۸ مقام معظم رهبری با توجه به بروز مشکلاتی در تأمین مرغ کشور ، فرمودند که مرغ لاین ایرانی باید احیا و اثرات آن دیده شود. چالشی که یک‌بار دیگر مرغ آرین و مجتمع بابل کنار را یادآور شد و با بازدید گروه کارشناسی وزارت جهادکشاورزی از این مجتمع، تصمیم بر این شد تا جوجه اجداد به چند مزرعه انتقال داده شود. در خرداد سال ۱۳۹۹ اولین فارم مرغ مادر آرین جوجه‌ریزی شد و در تاریخ 26 آذر ماه ۱۳۹۹  اولین محمولۀ جوجه تجاری آمیختۀ آرین جوجه‌ریزی و روانه بازار شد. نژادی که متاسفانه مسئولان جهادکشاورزی وقت هم می دانستند که ضریب تبدیل آن نسبت به نژادهای مشابه راس انگلستان و هوبارد فرانسه پایین‌تر و همچنین هزینۀ تولید آن بالا و بازدهی آن پایین است. 

در واقع در سال ۱۳۹۸به بهانه مشکلات موقتی که در انتقال ارز برای واردات اجداد سویه‌های موجود کشور حاصل شد که با اینکه کاملا" مشخص بود مشابه سایر مشکلات ارزی کشور با پیگیری مناسب بالاخره حل می‌شود، ولی توسط برخی از دست اندرکاران با بی تدبیری و با تحریف اطلاعات واقعی و انتشار این مطالب غیر واقعی در سطح عالیترین مقامات تصمیم گیر کشوری (دفتر مقام معظم رهبری و شورای عالی امنیت ملی) بار دیگر توجه به جانب سویه آرین بعنوان تنها راه حل نجات کشور جلب شد و علیرغم اطلاع کامل از اینکه این سویه نقاط ضعف بسیاری دارد و نمی‌تواند بدلیل دو دهه رها سازی و عقب ماندگی، جایگزینی مناسب برای سایر سویه‌های بهره ور خارجی باشد، متأسفانه برنامه استفاده از همین شرایط ناپایدار و غیر اقتصادی لاین آرین در دستور کارحاکمیت قرار گرفت و تاوان سنگینی را هم بر بدنه صنعت مرغداو مردم مصرف کننده تحمیل کرده است.

علیرغم اینکه دستور دفتر مقام معظم رهبری تلاش و پیگیری برای احیای این نژاد بود، ولی متاسفانه متولیانی که عهده دار سیاست گذاری و اجرای برنامه احیای مرغ آرین شدند، بدون اینکه آسیب شناسی عدم موفقیت این سویه در طی ۲ دهه گذشته را مد نظر قرار دهند و جریانی را که می‌توانست بدون شعار زدگی و آسیب رساندن به ماهیت وجودی و اهمیت توسعه منطقی این سویه در میان مدت و بلند مدت با راهبرد تکوینی بهبود نژادی و جایگزینی تدریجی، نوید بخش خود اتکایی درآینده تأمین جوجه اجداد و مادر کشور باشد، متأسفانه با اتخاذ رویه‌ای نادرست، غیر استاندارد، غیر علمی و بدون در نظر گرفتن خسارات اقتصادی و اجتماعی حاصله با کار‌هایی عجولانه و با تکرار اشتباهات گذشته و تحمیل خسارات بیشتر بدلایل واهی و غیر قابل توجیه این نژاد را به سمت تکثیر آنی سوق دادند و سعی کردند با حرکات چکشی، دستوری و با قدرت انحصاردولتی، آرین را به اقتصاد ضعیف شده و آسیب دیده مرغداری گوشتی کشورتحمیل زوری کرده و از کیسه زیان مرغداران کشور با هزینه گزاف آنرا جایگزین سویه‌های رایج سازند که البته بجز ضربه بزرگی که طی این مدت بر اعتماد صنعت طیور به این سویه در کشور وارد ساخته، دستاورد دیگری نداشته است.

بلافاصله با ورود اولین محموله مرغ آرین به بازار، «محمد مهدی برومندی»، سخنگوی وزارت جهاد کشاورزی از تصمیم بر جایگزینی جوجه‌های خارجی با جوجه‌های داخلی خبر داده و گفته بود: «لاین مرغ آرین ظرفیت داخلی است که می‌تواند پاسخگوی نیاز کشور به جوجه‌های پرورشی در بخش گوشتی و تخم‌گذار باشد. لاین آرین سال‌هاست در ایران حفظ شده و پیشتر سهم بسیار مهمی در تأمین جوجه‌های یک‌روزه مورد نیاز داشته است. اما در حال حاضر این لاین نیازمند اصلاح و به‌کارگیری دانش‌های روز است. ما برای ارتقای لاین آ‌رین از تمام روش‌های جدید بهره خواهیم برد تا مشکلات آن مرتفع شود.»

کوتاهی تاریخی در خصوص مرغ لاین و آدرس دهی اشتباه به لاین آرین:
مهدی مسعودی، کارشناس حوزه کشاورزی در پاسخ به این سوال که در دوره‌ای که واردات بسیاری از محصولات مشمول تحریم بوده چگونه مرغ راس و کاب تحریم نبوده و وارد کشور می‌شده است؟ تاکید کرد: تنها کشوری که نمی‌تواند مرغ راس و کاب وارد کند، روسیه بوده و ما می‌توانستیم این نژاد‌ها را وارد کنیم. ما در مجامع بین‌المللی افراد قدرتمندی داریم که می‌توانند نژاد راس را وارد کشور کنند و همین الان نیز افرادی هستند که می‌توانند این نژاد‌ها را از ترکیه وارد ایران کنند. ما در مورد لاین و اجداد تخم‌گذار هیچ‌گونه محدودیتی نداریم و الان چند نژاد خارجی به کشور وارد می‌شود، اما سوال این است که چرا اجازه نمی‌دهند نژاد گوشتی وارد کشور شود؟

 به گفته وی به‌رغم هزینه‌هایی که در مرکز فشافویه در جنوب تهران انجام شده، شرایط خوبی را در آنجا مشاهده نمی‌کنیم و سرمایه‌های ملی را به نوعی هدر داده‌اند که نیاز است حتما مسوولانی که در این اشتباهات نقش داشته اند توبیخ شوند، اما شاهد هیچ‌گونه برخوردی در این حوزه نیستیم.

برخی از ایرادات و ویژگی‌های مرغ آرین در مقایسه با سایر نژاد‌ها بشرح زیر است:
۱) در مقایسه با نژاد‌های راس، کاب، آربوراکرز و هوبارد از راندمان کمتری برخوردار بوده و دیرتر به وزن می‌رسد.
۲) نباید انتظار ضریب تبدیل پایین از این نژاد داشت، ضریب تبدیل نسبتاً بالاتری دارد. هرچند در انتهای سال ۱۴۰۲ ، سازمان اقتصادی کوثر در اطلاعیه‌ای از بهبود ضریب تبدیل این نژاد ایرانی و کم شدن تلفات این نژاد نسبت به سویه‌های دیگر خبر داد‌.ضریب تبدیل در مرغ آرین از 2.2 به 1.7 درصد کاهش یافته است که با توجه به ارزانی جوجه یک روزه آرین نسبت به جوجه نژاد راس و سلامت بیشتر این محصول پروتئینی رقابت نژاد ایرانی را با سویه های وارداتی وارد مرحله جدی‌تری کرده است و همچنین شرکت مرغ اجداد دیزباد(رئیس هیئت مدیره رضا غلامی زهان و مدیر عامل و نائب رئیس هیئت مدیره این مجموعه دکتر روح‌اله زحمت‌کش) را بعنوان همکار اصلی این اقدام معرفی کرده است.
۳) علاوه بر ضریب تبدیل نامناسب، کیفیت لاشه نژاد آرین نیز نسبت به رقبای خارجی پایین‌تر است.
۴) میزان کمتری دان مصرف می‌کند، اما به همان نسبت نیز وزن کمتری می‌گیرد.صنعت مرغداری کشور به شدت مونتاژی و به ذرت، سویا، ویتامین و واکسن وارداتی وابسته است. بنابراین نهاده‌های طیور با زحمت زیاد تهیه می‌شود اما جوجه آرین فعلی ضریب تبدیلی پایینی دارد.
۵) بهترین سن کشتار برای این نژاد زیر ۴۰ روزگی است، به‌طور ژنتیکی پس از ۴۰ روزگی ضریب تبدیل غذایی آن افزایش می‌یابد. در واقع نژاد آرین جوجه‌کبابی محسوب می‌شود نه جوجه گوشتی و اساساً برای کشتار در سن پایین پرورش داده‌شده است.
۶) مرغ آرین ۲۰ درصد کمتر از رقبای خارجی خود، در دوره پرورش وزن می‌گیرد و رشدش از سن ۴۰ روزگی به بعد کند می‌شود.  مشکل اصلی در پرورش جوجه گوشتی آرین ، حساسیت به آسیت (آب آوردگی شکم)گزارش شده و آسیت علت عمده تلفات و حذف کشتارگاهی، وزن بدن کمتر در سن کشتار و بالا رفتن ضریب تبدیل غذایی جوجه­ های گوشتی و در نهایت عدم بازارپسندی به این سویه است(کاهش تولید ۲۵ درصدی گوشت مرغ  و به همین نسبت افزایش هزینه های کشور).

۷) عدم یکنواختی گله، در این نژاد نسبت به سایر نژاد‌ها بیشتر به چشم می‌خورد و مرگ و میر هم زیادتر بوده و در سطح اقتصاد ملی، ارقام معناداری قابل مشاهده است. بعنوان نمونه ، با محاسبه حداقل ۵ درصد تلفات بعد از ۳۵ روزگی و بیش از یک میلیارد جوجه­ ریزی در سال بیش از ۱۷۵ هزار تن دان صرفه ­جویی صورت می گیرد که رقم قابل توجهی است و همچنین به ازای حداقل هشت روز نگهداری بیشتر گله ۶۰۰ گرم دان بیشتر برای تولید هر کیلوگرم گوشت مرغ مصرف می شود، بنابراین بیش از ۱۷۵ هزار تن دیگر دان هدر رفت خواهیم داشت.
۸) وزن متوسط نژاد آرین در سن ۳۵ روزگی ۱۳۰۰ گرم، ۴۲ روزگی ۱۸۰۰ گرم و در ۵۶ روزگی نهایتاً ۲.۸۰۰ کیلوگرم وزن خواهد بود.

توسعه لاین آرین در اختیار مجموعه دولتی و مانوردرمانی و شعارگرایی بجای توسعه بنیادین:
حمید ذوالفقاری کارشناس توسعه اقتصاد دانش بنیان معتقد است که اگر بخواهیم در مورد صنعت لاین صحبت کنیم باید بدانیم که بهره وری آن طی چهار سال مشخص می‌شود، یعنی مرغ گوشتی که امروز مصرف می‌شود یک پروسه چهار ساله را طی کرده است تا امروز به دست مصرف‌کننده رسیده است. در ابتدای دهه ۷۰ و پس از انعقاد قرارداد یکسری محدودیت‌ها ایجاد شد و لاین‌هایی که به ما تحویل داده شد از تعدادی که در قرارداد آمده بود، کمتر بود. در دهه ۷۰ مرغ آرین بخش بزرگی از بازار گوشت مرغ را شامل می‌شده چراکه با ذائقه مردم سازگار بوده و تاکنون بالغ بر ۴۰ نسل کار‌های اصلاح نژادی برای مرغ آرین انجام شده است. لاین در اختیار مجموعه دولتی است و سویه‌هایی که وارد کشور می‌شوند از مبدأ آن در اختیار یک نهاد تجاری است و همه می‌دانیم که آن نهاد تجاری بلد است چگونه برای این محصول بازارسازی کند. بر اساس آمار وزارت جهاد در زمانی (سال‌های قبل از ۹۷) که مرغ آرین در بازار وجود نداشته است، ضریب تبدیل صنعت طیور ما ۹۹/ ۱ بوده است و با آن چیزی که در کاتالوگ راس وجود دارد، بسیار متفاوت است. به گفته ذوالفقاری این اتفاق، چون یک زنجیره به هم پیوسته است و یک نهاد تجاری می‌خواهد بازارسازی کند؛ بنابراین بازار را می‌گیرد پس قطعا سیاستی وجود داشته است که طی ۲۰ سال مرغ آرین که ۷۰‌درصد سهم بازار را در اختیار داشته است، به مرور بازار را از دست می‌دهد و کسی حتی انگیزه‌ای ندارد تا آرین را دوباره وارد بازار کند.

اگر سیاست واحدی وجود داشته باشد، تولیدکننده (هم آرین و هم راس) تولید خواهد کرد، اما وقتی می‌بیند سیاست واحد و سیاستگذاری درستی وجود ندارد دچار سردرگمی می‌شود، در بحث تولید مرغ آرین موضوع ضرردهی نیست بلکه موضوع عدم‌النفع است، چرا که معتقد هستند سودی که در تولید مرغ راس وجود دارد در تولید مرغ آرین وجود ندارد، چون اتفاقاتی که باید برای ورود به بازار می‌افتاده است، رقم نخورده است.
در سال ۲۰۱۹ حدود ۲۰ میلیون دلار صرف واحد تحقیق و توسعه لاین در نژاد راس شده و بخش عظیمی از اطلاعات را مرغدار‌های ما به دست آورده و در اختیار آن‌ها قرار گرفته است. در دهه ۷۰ وزن مرغ متعادل‌تر بود و مرغ‌های درشت سایز در بازار وجود نداشتند، اما به تدریج ذائقه ما تغییر کرد و این اتفاق افتاد که اگر تولیدکننده بتواند مرغی را پرورش بدهد که وزن بالاتری داشته باشد می‌تواند سهم بیشتری از بازار را تصاحب کند و این موضوع از بعد اقتصادی پذیرفته شده است، چرا که می‌تواند ضریب تبدیل مناسبی داشته باشد و در کشور ما نیز از دهه ۷۰ به این سمت حرکت شده است تا مرغ‌های درشت سایز وارد چرخه مصرف کشور شود.
تنها دو سال از ورود لاین جدید به کشور می‌گذرد، اما جوجه گوشتی آن وارد بازار شده این موضوع عملا شدنی نیست؛ ضمن اینکه در همه مزارع دنیا موضوع گرد شدن تخم‌مرغ‌ها وجود دارد، ولی نسبتش بسیار پایین و کمتر از ۲‌درصد است. موضوع تحقیق و توسعه و تجاری‌سازی و توسعه بازار مرغ آرین دو بحث جداست، اما این دو به هم پیوسته هستند به‌عنوان مثال اصلا نمی‌توانیم درباره امنیت غذایی صحبت کنیم، اما در مورد اینکه الان گاو سیستانی یا گاو گلپایگانی کجاست صحبت نکنیم، ما آن‌ها را از بین برده‌ایم، برای مرغ آرین نیز همین اتفاق افتاده است چرا که آن را وارد کرده ایم و شرکت مادر اولیه الان وجود ندارد کمااینکه آن را حفظ کرده ایم و کار‌هایی روی آن انجام شده است، اما آن هزینه‌ای که باید برای آن صرف می‌شده ،تاکنون صورت نگرفته است.
وزارت جهاد کشاورزی سیاست‌های اشتباهی داشته است. جوجه ریزی متناظر آرین با سویه‌های وارداتی، واگذاری گله‌های اجداد مرغ آرین به شرکت‌های وارد‌کننده گله‌های اجداد که زمینه شکل‌گیری رانت را ایجاد کرده است، فساد ناشی از حواله‌فروشی جوجه آرین، حذف گله‌های جوجه آرین به بهانه بیماری و تقلب در پرورش با جوجه‌ریزی با سویه‌های خارجی به اسم سویه آرین بخشی از این اشتباهات‌اند.
ما اعتقاد داریم هریک از سویه‌های آرین، راس و کاب دارای یکسری ویژگی‌هایی هستند که موجب ورود و فعالیت آن‌ها در دنیای تجارت شده و ما نباید حق انتخاب را از مردم بگیریم، چرا ما باید با این عنوان که تولیدکننده متضرر شده است، به مردم ضرر برسانیم و تا این حد دورریز مرغ در آشپزخانه‌ها زیاد باشد؟ من به هیچ عنوان عقب‌ماندگی ژنتیکی مرغ آرین را نسبت به لاین‌های دیگر قبول ندارم. ما در کشور یک سویه‌ای داریم، اینکه بخواهیم بدون علم و بدون مستندات علمی آن را سرکوب کنیم قطعا پذیرفتنی نخواهد بود. طبق آمار درصد تلفات آرین ۶۷/ ۴ و درصد تلفات راس ۱۰/ ۵ است. قیاس سویه آرین با سایر سویه‌های تجاری دیگر در همه ابعاد انجام می‌شود، از ابتدا که آرین وارد بازار شده است سویه کندرو آن وارد کشور شد، در اطلاعاتی که از گروه ژنتیکی که با آرین کار کرده مشاهده کردم، مسیر رشد سویه اولیه که کندرو بوده با سویه‌ای که تندرو بوده تفاوت داشته است، پس یک اصلاح ژنتیکی به مرور صورت گرفته است، اگرچه زمان آن زیاد بوده که علت آن به این خاطر بوده که وارد بازار می‌شده است، پس نباید تمام نقصان‌ها و کمبود‌های صنعت طیور را به سویه آرین نسبت بدهیم.

باید به توانایی‌های داخلی تکیه کنیم:آیا حمایت های بعمل آمده از آرین، نتیجه می دهد؟

مخدوش شدن آمار و گم شدن آمار واقعی پرورش رده های مختلف اجداد، مادر و تجاری آرین هم تبعات عادت به تخلفات را ترویج داده ، هم متولیان امر مجبور به گزارش غیرواقعی به بالادست خود شده اند و هم تمام مساعی و سیاست های بکار گرفته شده برای جبران کمبود گوشت مرغ و مناسب سازی نرخ آن برای مصرف کنندگان به شکست انجامده است و هم تعدادی از مرغداران اجداد ، مادر و گوشتی که اصرار بر عملکرد صحیح و قانون مدار دارند در آستانه ورشکستگی موقت یا دائم قرار گرفته اند که معلوم نیست تبعات آن در آینده نزدیک چه میزان خسارت جدی به کشور برای تأمین گوشت مرغ وارد خواهد کرد؟؟؟؟
عباسی، نایب‌رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس در پاسخ به این سوال که آیا واقعا ما به دنبال تولید داخلی هستیم، گفت: بعضی دوستان معتقد هستند تولید داخلی از نظر اقتصادی به صرفه نیست و همچنان باید وارد کنیم و برخی دیگر نیز معتقد هستند که باید بینابین باشد، ولی در مجموع می‌خواهیم بدانیم کمیسیون کشاورزی مجلس چه کاری انجام داده است و کار را به کجا رسانده است؟از آنجا که ما به دنبال این هستیم که به یک اقتصاد مقاومتی برسیم و تولید پایداری در کشور داشته باشیم، حتما باید به توانایی‌های داخلی تکیه کنیم و روی آن‌ها سرمایه‌گذاری کنیم، ولی تا بحث توانمندی‌ها و ظرفیت‌های داخلی مطرح می‌شود عده‌ای مخالفت می‌کنند. اما ما باید بتوانیم از ظرفیت‌های داخلی استفاده کنیم و ظرفیت‌های خود را با کمک متخصصان دانشگاهی به فعلیت برسانیم، موضوعی که تا الان از آن استفاده نکرده ایم. به گفته وی هیچ‌کس منکر مشکلات مرغ آرین نیست، ولی سوال است که چرا در این سال‌ها تا بحث مرغ آرین مطرح می‌شود یک عده با بزرگنمایی قابلیت رقابت مرغ آرین را از سایر لاین‌ها گرفته اند. ما باید بپذیریم که به دلیل ترک فعل‌هایی که در این مدت شکل گرفته ، این مرغ از سایر نژاد‌ها عقب مانده و مراکز علمی ما باید در این سال‌ها تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام می‌دادند و هدفمندتر حرکت می‌کردیم. یکی از برنامه‌های ما از زمان حضور در مجلس شورای اسلامی، حمایت از نژاد آرین بوده است، ولی متاسفانه در حوزه مرغ آرین هیچ‌گونه حمایتی از سایر افراد صورت نمی‌گیرد. در سال ۹۹ یکی از موضوعاتی که در بودجه ۱۴۰۰ به آن پرداخته شد این بود که ما یک ردیف اعتباری مناسب در حدود ۲۰۰ میلیارد تومان برای مرغ لاین آرین در بودجه آوردیم، ولی متاسفانه در مدت سه سال شاهد تغییر سه وزیر بوده ایم.

پایگاه تحلیلی خبری شعار سال،برگرفته از منابع گوناگون / شسا مرجع مرغ لاین .