شاید کمتر کسی - عامه مردم - فکر می‎کرد که رای به دولت روحانی و کلید طلایی وی به تناقض گویی‌ها، خلف وعده‌های متعدد، اتهام زنی به دولت‌های قبل و در نهایت فدا کردن امورات کشور برای به نتیجه رساندن دیپلماسی بین‎المللی ختم شده و کلید «راستگویان»! در همان ابتدای کار از پس باز کردن کوچک‎تری قفل‌ها و معضلات بر نیاید؛ مشکلات داخلی که به مراتب از نشستن و قدم زدن‌ها با آمریکایی که همواره از سوی رهبر فرزانه انقلاب "نامطمن و پیمان شکن" معرفی شده، مهمتر است.

در این میان کُردستان مطالبات بیشتری را از دولت دارد چرا که میزان محرومیت، عقب افتادگی‌های عمدی و سهوی تاریخی و بی‎تدبیری‌های گذشته و حال برخی از مدیران دولتی در امر توسعه، همه و همه کُردستان را بیش از پیش نیازمند حمایت‎های کلید روحانی کرده که گویا این کلید از روزهای آغاز به کار روحانی اشتباهی تعبیه شده بود!

از سراب وعده‌های سرازیر کردن پول و سرمایه به کُردستان، حل مشکلات معیشتی و اشتغال و توسعه گردشگری و کشاورزی که توسط روحانی در سفر تبلیغاتی – نمایشی در خرداد 92 بگذریم، به گوشمان رسیده که نمایندگان دولتی‌ها در کُردستان پا را از گلیم خود فراتر گذاشته و مردم را ضد توسعه خوانده‌اند!

ابتدای امر باید تاکید کنیم که همگی شماها – مسئولان دولتی – با تک تک رای مردم در منصب کنونی جا خوش کرده‌اید و در مقابل مردم ایستاده‎اید در حالی که اگر حماسه حضور مردم در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم و رای به دولت شما نبود، اکنون سخنان شما محلی از اعراب نداشت!

در کلام اول باید تاکید کنیم که توسعه زمانی اتفاق می‌افتد که همه ارکان دولت با راستگویی و صداقت و ارایه آمارهای واقعی راهکاری عملی و بلند مدت ارایه داده و با سهیم کردن تفکر و سرمایه مردم، این امر تحقق ببخشند؛ از طرف دیگر و در واقعیت، زمانی که زیرساخت‌های توسعه در کُردستان که وظیفه اصلی دولت است کماکان با مشکل و تناقض روبروست، چگونه می‌توان سرمایه‌گذار با سرمایه‎های هنگفت جذب کرد؟ شما – مجموعه دولت در کُردستان – که هنوز در واگذاری طرح‎های داخلی خودتان به بخش خصوصی با مشکل و تناقض روبرو هستید، چگونه انتظار برداشتن لقمه‌ای بزرگتر در حد جذب سرمایه‌گذار خارجی هستید؟

دوم اینکه، خطاب به مسئول سازمان مدیریت و برنامه ریزی کُردستان که درهفته گذشته و در جلسه هم انديشي رسانه و توسعه – که البته همانند همیشه بدون حضور خبرنگاران منتقد دولت – برگزار شد که گفته بود " بزرگترين مانع و چالش توسعه استان اين است كه ما همه چيز را از نهاد دولت مي خواهيم و اين يك پارادوكس است كه عليرغم بدبيني و انتقاد از نهاد دولت، در عين حال همه مفاهيم توسعه از دولت خواسته مي شود" باید بگوئیم، جناب آقای مسئول! به عقیده شما، مردم باید توسعه را از کشورهای همسایه و دولت‌های غربی بخواهند مبادا ردای شما در خدمت رسانی به مردم و توسعه این استان خاک بردارد؟! مگر نقش دولت غیر از این است که زیرساخت‌های توسعه را در کُردستان فراهم نموده و به همراه سرمایه ‌گذاری‌های خود – که تاکنون چیزی در کُردستان مشاهده نشده – زمینه را برای ورود سرمایه گذار خارجی فراهم کند؟ اگر مقصودتان از "ما" مجموعه خبرنگاران و رسانه‌ها است باید متذکر شویم که تنها عده‌ای قلیل از رسانه‎ها و خبرنگاران هستند که بر این تفکر شما مهر تائید زده و آنها همان‌هایی هستند که با پول بیت المال سایت و خبرگزاری و ماهنامه و روزنامه و ... دایر می‌کنند و از همان امکانات دولتی برای دفاع از دستاوردهای دولت و یک جناح خاص قلم می‎زنند.

یقیناً فرار به جلوی شما و مجموعه دولت از زمان آغاز به کار دولت یازدهم همواره برای مردم و رسانه‌های آگاه و دلسوز مشخص است و در این مسیر نیز فرافکنی‌های شما دردی از مردم و مشکلات این استان دوا نمی‌کند.

نکته سوم اینکه، خطاب به مدیران دولتی‌ ارشد در کُردستان باید بگوئیم که اگر اکنون همراهی مردم همانند زمان رای گیری انتخابات ریاست جمهوری را با خود نمی‎بینید جای تعجب ندارد چرا که مردم با رویکرد صداقت، تحق وعده‎ها و خلق حماسه در پای صندوق‌های رای حاضر شدند و هیچگاه چنین روزی را برای خود و استان کُردستان متصور نکرده بودند!

نکته چهارم در خصوص سخنان "نصرالهی زاده" مدیر سازمان برنامه ریز کُردستان در جلسه با رسانه‎ها، اظهار نظر در خصوص آنچه وی به عنوان "نگرش‌های ضد توسعه‌ای در امر گردشگری کُردستان" یاد کرده بود، است. جناب آقای مسئول در دولت یازدهم، مگر روحانی وعده توسعه گردشگری با جذب بودجه‎های مختلف و بخش خصوصی را در فرودگاه سنندج به مردم کُردستان نداده است، حال چه شده که کارنامه همکاران خود در بخش گردشگری در 2 سال اخیر را زیر سوال می‎برید؟ مگر مسئول نگرش در امر گردشگری خود مجموعه دولت و سازمان‌های وابسته به آن نیست؟ حال که مدیر سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نیز از هم‌کیشان و جناح فکری شماست و دیگر جایی برای بحث و گفتگو باقی نمی‎ماند!

نکته پایانی اینکه، سخن از تناقضات و خلف وعده‌های دولت – از روحانی تا پایین ترین مدیر اجرایی در کُردستان – را به این کلام ختم می‌کنیم که به جای فرار به جلو و ترس از نقد رسانه‎ها که همواره کابوس مدیران دولت و بوده، در یک و سال چند ماه آینده فکری به حال توسعه کُردستان، بهبود وضعیت معیشتی و استغال جوانان بکنید که فردا زمانی که از صندلی دلربای مدیرتی خود کنار رفتید و یا کنار گذاشته شدید، وجدانتان از ناگفته‌ها و کارهایی که می‌توانستید بکنید و نکردید راحت باشد.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از سایت خبری کرد تودی، تاریخ انتشار: - ، کدخبر: 14500، www.kurdtoday.ir