از فیلم و سینما را زیر سوال میبرد تا نمایشگاه و جشنوارهها را، از موسیقی نقد میکند تا حراج تهران را. با بیان جملاتی کلیشهای و کف بازاری به هنر و هنرمند حمله میکند و در اقدامی سه سطحی و با بهره گیری از دو نقیصه خاص صاحبان آثار (تعارفات معمول ایرانیها و حساسیت پائین آنها به فلسفه، ساختار- کارکرد)، بنوعی حس اغنایی ناشی از فتح کنندگی کاذب میرسد. آقای علامه حتی بعید است بداند که چه بلایی روی حوزه هنر میاورد و صد البته غافل از توانمندیهای سازنده خودش است. شاهنامه فردوسی مچش را میگیرد و علامه را به کلمه لگد کردن میاندازد.
شعار سال: نقد ما متوجه فراستی است. منتقد بد اطلاع حوزه فرهنگ و هنر. منتقدی که چند سالی است از خط سینما و فیلم هم پا را فراتر گذاشته و با نوعی رویکرد علامگی (خود همه چیز دان پنداری)، وارد نقد هنرهای تجسمی، موسیقی، نمایشگاه، جشنوارهها، حراجهای هنری و ..، شده است.
گاز ورمه، بیا پائین سرمون درد گرفت.
اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال