شعار سال: در تاریخ شانزدهم فروردین ماه سال جاری در وزارت کشور جلسه‌ای با محوریت توسعه کردستان تشکیل شد که لازم می‌دانم برای روشن‌شدن افکار عمومی مردم کردستان نکاتی را بیان کنم.

«توسعه»، نامی آشنا و در عین حال غریب برای مردم محروم کردستان. تعاریف مختلف و گوناگونی از توسعه از دانشمندان و نظریه‌پردازان علم شیرین سیاست وجود دارد.

«روستو» توسعه را فرآیندی چند مرحله‌ایی می‌داند که از مراحلی چون سنتی، انتقالی، خیز و بلوغ می‌گذرد و سرانجام به عالی‌ترین مرحله رشد اقتصادی یعنی مصرف انبوه می‌رسد که همین تعریف روستو مورد قبول سازمان ملل هم است.

«مایکل تودارو» توسعه را جریانی چند بعدی می‌داند که مستلزم تغییرات اساسی در ساختار اجتماعی، طرز تلقی مردم، نهادهای ملی و نیز تسریع رشد اقتصادی، کاهش نابرابری و ریشه‌کن کردن فقر مطلق می‌داند.

قصد بنده از بیان این تعاریف این بود که خوانندگان گرامی با پیچیدگی توسعه و مراحل آن آشنا شوند. اکنون و در فاصله یکماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری قطعا" خبرهایی از ریزش پایگاه اجتماعی دولت در کردستان به گوش اعضای دولت رسیده است و آنها در اقدامی عجولانه و اورژانسی اقدام به برگزاری جلسه برای توسعه کردستان می‌کنند و وزیر کشور در این جلسه با دادن اولتیماتوم و دستور به مسوولین استانی از آنها می‌خواهد که سند توسعه کردستان را براساس ظرفیت‌ها و توانمندی‌های استانی و ملی و با تعیین تامین روش‌های مالی آنها ظرف مدت حداکثر یکماه به وزارت کشور تحویل دهند تا بعد از تصویب به معاون اول رئیس جمهور ابلاغ شود!!!

سوالی که اکنون پیش می‌آید این است که وزیر کشور و استاندار صادرشده وی به کردستان، مردم کردستان را چه فرض کرده‌اند؟ آیا در مقطع کنونی و یکماه مانده به انتخابات برگزاری چنین جلساتی توهین به شعور و فهم مردم کردستان نیست؟ آیا با چنین افرادی که خیلی راحت به مردم فهیم کردستان توهین می‌کنند چگونه باید برخورد کرد و چگونه باید در مورد آنها نوشت و چگونه باید جواب آنها را داد؟

مگر عدم توسعه‌یافتگی و عقب‌ماندگی کردستان یک ماهه بوجود آمده است که می‌خواهید یک ماهه آنرا حل کنید؟ اگر فردی بخواهد مغازه‌ایی تاسیس کند و کسب و کار جدیدی ایجاد کند حداقل دو ماه در مورد آن شغل و مسائل و مشکلات آن تحقیق می‌کند حالا نمی‌دانم آقایان چگونه می‌خواهند یک ماهه سند توسعه کردستان را بنویسند؟

در همین جلسه استاندار کردستان گفته است که عقب‌ماندگی مزمن کردستان از سال‌های قبل از انقلاب و اوایل انقلاب به دلایل مختلف بوده است... من فکر می‌کنم از دو حالت خارج نیست؛ آقایان یا معنی توسعه را نمی‌دانند یا معنی مزمن را و شاید معنی هر دو را.

اگر اینگونه است و توسعه‌نیافتگی و عقب‌ماندگی مزمن کردستان به سال‌ها قبل برمی‌گردد چگونه آقایان در مورد مساله کلان و به این مهمی می‌خواهند یک ماهه سند توسعه بنویسند؟ سوال دیگر این است که اگر نیت آقایان خیر است و واقعا" می‌خواهند برای کردستان قدمی بردارند، چرا برگزاری چنین جلساتی و دستور نوشتن سند توسعه کردستان در ماه‌های اول دولت انجام نشد و اکنون و یکماه مانده به انتخابات انجام می‌شود؟ آیا اینگونه اقدامات فریب مردم برای رای‌آوری نیست؟

همچنین در این جلسه استاندار کردستان شروع به سخنرانی می‌کند و بعد از چهارسال فرصت‌سوزی و اتلاف وقت می‌گوید، موانع توسعه استان ضعف در زیرساخت‌های حمل و نقل است و یا اینکه احداث جاده سنندج به مریوان باید سرعت بیشتری بگیرد و یا ریل‌گذاری راه‌آهن باید هرچه سریع‌تر شروع شود و یا پروازهای فرودگاه سنندج باید افزایش یابد .

با نگاهی به سخنرانی‌های آقای زاهدی در کردستان در ماه‌های اول استانداری و مقایسه آن با سخنرانی وی در جلسه وزارت کشور، می‌بینیم که هیچ تغییر و تفاوتی در سخنان او وجود ندارد و انگار که جناب زاهدی نوشته‌ایی در جیب دارد و هرگاه صحبت از توسعه کردستان می‌شود آنرا بیرون آورده و می‌خواند.

جناب زاهدی! مگر در ابتدای ورود به کردستان همین موارد را بیان نکردید؟ مگر نگفتید اگر بخواهیم کردستان توسعه یابد، پروازهای فرودگاه سنندج باید افزایش یابد و منظم شود؟ مگر نگفتید کردستان ضعف در زیرساخت‌های حمل و نقل دارد و باید عملیات احداث جاده سنندج به مریوان سرعت بیشتری بگیرد؟ چگونه است که بعد از چهار سال فرصت‌سوزی و تلف‌کردن وقت دقیقا" همین‌ها را می‌گویید؟ آیا فقط بیان مشکلات موجب حل آنها خواهد شد؟

وزیر کشور در آن جلسه می‌گوید عنایت دولت بر رفع عدم تعادل است. در صورتی که اگر نگاهی به شرایط و وضعیت استان‌های همجوار داشته باشیم و آنرا با شرایط و وضعیت کنونی کردستان مقایسه کنیم به خوبی معلوم می‌شود که اتفاقا" عنایت دولت بر ایجاد تبعیض و نابرابری و عدم تعادل است نه رفع آن.

آقای وزیر کشور، استاندار و معاونین محترم و نمایندگان مجلس، موضوع عدم توسعه‌یافتگی کردستان موضوعی بنیادین و بسیار گسترده است و باید برای رفع آن تحقیقاتی بنیادین و گسترده انجام شود و بعد در مورد آن سند توسعه نوشت و این مهم نه در یکماه بلکه حداقل دو سال زمان نیاز دارد.

به نظر بنده دست‌هایی در کار است که همیشه و در همه حال فضای کردستان را ناامن جلوه می‌دهند تا سرمایه‌گذاری در آن انجام نشود که باید برای نوشتن سند توسعه همه این موارد بررسی و در نظر گرفته شود.

این را هم اضافه کنم که توسعه هر استانی نمایندگان و استاندارانی قوی و کارآمد می‌خواهد که متاسفانه در طول سالیان گذشته بجز یکی دو مورد، کردستان از وجود نمایندگان و استانداران قوی و توانمند محروم بوده است.

تجربه سال‌های گذشته نشان می‌دهد که برگزاری چنین جلساتی و نوشتن چنین سندهایی فقط و فقط جنبه تبلیغاتی و انتخاباتی دارد چون کمدهای استانداری پر از چنین صورت جلسه‌ها و چنین سندهایی است که در سال‌های گذشته و در دولت‌های گذشته نوشته شده و در بوق کرنا اعلام شده است و بعد از مدتی فراموش شده است.

من به مردم کردستان قول می‌دهم که در فردای روز انتخابات ریاست جمهوری و در صورت پیروزی روحانی، اولین چیزی که فراموش می‌شود، کردستان و توسعه آن است.

این را هم اضافه کنم که متاسفانه در سال‌های گذشته هم اصولگرا و هم اصلاح‌طلب کار مهم و زیربنایی برای کردستان انجام ندادند و هر دولتی که سرکار آمد در ابتدا تصمیم کبری برای توسعه کردستان گرفت و در آخر چوپان دروغگو از آب درآمد.

آیا شرایط کردستان در زمان هاشمی‌رفسنجانی و رحیمی همین نبود؟ آیا شرایط کردستان در زمان خاتمی و رمضانزاده و رازانی همین نبود؟ آیا در زمان احمدی نژاد و نجار و شهبازی وضعیت همین نبود که اکنون است؟ و در همین زمان‌هایی که عرض کردم کردستان بهترین فرصت‌ها را از دست داد و در جا زد و استان‌های دیگر از این فرصت‌ها بیشترین استفاده را بردند و پیشرفت کردند.

کوتاه سخن اینکه، آقایان و مسوولین کشوری و استانی برای یکبار هم که شده صادقانه در مورد کردستان حرف بزنید و قبول کنید که شرایط موجود در کردستان در خور شأن و شخصیت مردمان آن نیست، برای یکبار هم که شده شهامت داشته باشید و قبول کنید که در کردستان بد عمل شده است، کم کاری شده است، قبول کنید که تبعیض و نابرابری وجود دارد و قبول کنید که برگزاری جلسه و دستور برای نوشتن سند توسعه هیچ دردی را دوا نمی‌کند بلکه کردستان به یک اقدام و عمل جهادگونه برای توسعه نیازمند است

بنده بنا به سال‌ها تجربه و تحقیقی که در علم سیاست و مسائل کردستان داشته و دارم این هشدار را به مسوولین استانی و کشوری می‌دهم که در سال‌های آینده آنچه در منطقه کردستان نظام را تهدید می‌کند نه ضد انقلاب است و نه گروه‌های معاند و مخالف، بلکه بزرگترین تهدید همین توسعه‌نیافتگی است که در آینده به بزرگترین اپوزسیون نظام در منطقه تبدیل می‌شود که امیدوارم برای حل آن به صورت بنیادین تحقیق شود و برای آن راه چاره‌ایی اندیشیده شود .مواظب باشیم چون خیلی زود دیر می‌شود.

با اندکی تلخیص و اضافات، برگرفته از خبرگزاری فارس، تاریخ انتشار: 4 اردیبهشت 1396، کد مطلب: 13960203000362: www. farsnews.com