با توجه به اهمیت رسالت صداسیما و همچنین شرایط دوره اول انقلاب و آلودگی این سازمان به رویکردهای هنر و برنامه سازی غیر همگرا با انقلاب، گرایشات افراطی به حضور متعهدانه و افراد خاص ، صورت پذیرفت. حضوری که بدلیل شیوه سنتی اعتماد در ما ایرانیان، باعث ضعف نظارت شده و بستر را برای سلیقه گرایی و محفل گرایی و ... ، فراهم ساخت. تا حدی این وضعیت آسیب پیش رفت که از رسانه ملی، تعبیر به رسانه میلی و اخیرا ، بوق ملی شده است. ادعاهای بزرگ، ظاهر گرایی افراطی، جهت گیری های غیرکارشناسانه و بعضا غیر منصفانه ، شائبه های فساد مالی ، انفعال در برابر رسانه های بیگانه و بعضا انفعال در برابر شبیخون فرهنگی و ...، بخشی از پیامدهای اداره صداسیما با رویکرد محفلی است. روح الامینی در مصاحبه خود با صداسیما درباره انتخابات مجلس، به طنز به این موضوع پرداخته است.